بررسی تأثیر تغییر موقعیت چانه در پلن عمودی بر میزان بزرگ نمایی تصویر پانورامیک در نواحی مختلف فکین

مقدمه: رادیوگرافی پانورامیک تصویری توموگرافی از ساختمان های صورت به دست می دهد، که بزرگ نمایی نابرابر در قسمت های مختلف فکین از محدودیت های آن است. از سویی موقعیت غلط بیمار سبب می شود که تصاویری محو در بیرون از لایه تصویر تشکیل شود. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر 10 درجه تغییر در موقعیت چانه در پلن عمودی بر میزان بزرگ نمایی قسمت های مختلف فکین در تصاویر پانورامیک بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 6 جمجمه خشک انسان به وسیله گوتاپرکا در نواحی دندان های سانترال، پرمولر، مولر فکین و راموس مندیبل در فواصل افقی و عمودی نشان دار شدند. سپس هر جمجمه به میزان 10 درجه به سمت بالا و پایین انحراف داده شد و تصاویر پانورامیک مربوطه تهیه گردید. اندازه گیری بر روی جمجمه ها و رادیوگرافی ها توسط دو مشاهده گر به طور مستقل انجام شد. داده ها به منظور تجزیه و تحلیل وارد نرم افزار spss نسخه 5/11 گردید. بزرگ نمایی در هر ناحیه محاسبه و نتایج توسط آزمون های t و ضریب ارتباط بینابینی (intraclass correlation coefficient یا icc) آنالیز گردید (05/0 = α). یافته ها: در حالت بالا بردن چانه ناحیه قدام فکین بیشترین بزرگ نمایی در هر دو بعد افقی و عمودی را نشان داد و کمترین تأثیر در ناحیه خلف مندیبل مشاهده گردید. در حالت پایین آوردن چانه در ابعاد افقی در اغلب نواحی، اندازه تصویر کوچک تر از واحد شد. میانگین بزرگ نمایی در هر دو بعد و در هر دو حالت بالا و پایین آوردن چانه، با میانگین بزرگ نمایی دستگاه در موقعیت نرمال (25/1) تفاوت معنی دار داشت (05/0 > p value). نتیجه گیری: در هر دو حالت بالا و پایین آوردن چانه، بزرگ نمایی در هر دو بعد افقی و عمودی، به میزان متفاوت در نواحی مختلف فکین تغییر می یابد. بیشتر این تغییرات در نواحی قدامی می باشد.